30/01/2020, Saat: 16:40
(Son Düzenleme: 30/01/2020, Saat: 16:43, Düzenleyen: Primus Pilus.)
(30/01/2020, Saat: 13:27)ENDER3470 Adlı Kullanıcıdan Alıntı: Konuyu katkı açısından her gün bir kelimenin etimolojik kökenini paylaşmayı düşünüyorum.
İlgilenen arkadaşlar için güzel bir rutine dönüşebilir.
Bugün "kaldırım" kelimesini seçtim. Sebebi ise ilk öğrendiğim zaman beni oldukça şaşırtmış olması, zira kelimenin fonetiği bana türkçe olduğu izlenimi veriyordu.
Durum şöyle,
Rumca "kali" iyi,düzgün anlamlarına geliyor. "dramos" ise yine aynı dilde yol demek. İki kelimenin birleşimiyle "kalidramos" oluyor. Rumların taş, duvar, sıva işleri ile ustalıkları malum. Osmanlıdan beri bu işlerde sürekli rumlar çalışıyor. Kelime gel zaman git zaman dilimize "kaldırım" olarak yerleşiyor.
Şimdi "kaldırım mühendisi" tabirini tekrar bir düşünün derim ?
Komşum paylaşım için teşekkürler, çok güzel konu açmışsınız.
Aslında konunun Rum işçilerden Türkçeleşmesi ile alakası yok. Türkçenin eskide kalan güzel bir özelliği, yabancı kökenli sözcükleri kendi diline katarken zamanla Türkçeleştirmesi, Türkçede kulağı tırmalamayacak şekilde dönüştürmesi. Yani "kalidramos" olarak kalsa herkese tuhaf gelecekken, "kaldırım" olması mantıklı geliyor.
Aynı şekilde Rumca denizde çıkan ışıltı olarak kullanılan "diakomos" kelimesinin, sanki yakılıp da ışıldayan bir nesneyi anımsatacak şekilde Türkçenin en güzel sözcüklerinden birisi olan "yakamoz" sözcüğüne dönüşmesi ya da Rumca Uzunköy yani Makri Köyü'nün adının Bakırköy'e dönüşmesi ya da Taşkale anlamındaki Paleo Kastro'nun zamanla Balıkesir'e dönüşmesi gibi...
Yalnızca Rumca değil, Fransızca "soubassement" veya İngilizce "sub basement" sözcüklerini yılların inşaatçılarına söyleseniz bilen çıkmayacakken, bu kelimenin Türkçeleşmiş halini yani "su basmanı" sözcüğünü sorduğunuzda, yalnızca inşaatçılar değil hemen herkes anlayacaktır.
Akdeniz kültüründe bütün diller birbirini sandığımızdan daha fazla etkilemiştir.
Diller ve kültürler insanoğlu gibi muhteşem fenomenlerdir, biz de bu Türkçenin aşığıyız.
