06/12/2014, Saat: 03:56
"Mumdan gemilerle ateş denizini geçmek"ti bizimkisi.Bu yüzden hikmet okyanusunda tevafuk adacıklarını hayret ve ibretle seyredaldık.Yer yer kavganın göbeğinde dünyayı sallandırdık yer yer de birbirimize sığınarak yepyeni limanlar aradık.Aslında biz aynı mukadderatın kederli baharlarıydık.Rüzgarın önündeki samançöpünden köprüler kurmayı başaran afacan çocuklar olarak anıldık hep düşler sokağının o kıpkızıl yalnızlığında...
Tepelerde gezindi gözlerimiz,tepelerde gezinmenin bedeli tepelenmekti kesintisiz.Kimsecikler bilmedi anlamı ezginleştiren çökkün bir hayattan süzüldüğümüzü.Çünkü göksel bir armonikadan mahrumdular güneşi setredip gölgede yürüyenler.
Şimdi yerin dibindeyiz gözlerimiz bir karınca ininde parmaklarımız toprağın derininde.Yüreğimiz her zaman ki gibi görklü bir yortunun özleminde."Talih zebun,düşman kavi,dost yok".Dost yok ama hatırlayış var her unutuştan sonra.Her kurtuluştan sonra umuda koşar adım ilerleyiş var...Dualar eşliğinde bir gönül insanının diriltici soluğu ile...
Herkesin kendi derdine düştüğü bir zaman ve zeminde başka birinin derdiyle hemderd olmak yüce bir sadakat işidir şüphesiz ki.İhanetlerin kol gezdiği egosantrik bir dünyada hala sıdkın ve selametin izini sürebilmek ne de güzel.
Dilinizi dua için depreştirdiğinizde önce bizi anıyor olmanız büyük bir onurdur bizim için.İyileşme sürecinin hız kazandığı bir demde ruhaniyetinizi çok yakınen hissettiğimizi bilmenizi isteriz.Bu aynileşme makamıdır sufilik geçidinde.Tevafukların sık aralıklarla tecelli etmesi aynileşmenin derinliğini göstermek açısından çok çarpıcı ve aynı zamanda göz kamaştırıcıdır.
Karamsarlıktan sıyrılıp aydınlık günlere erişmek için yalnızca Yaratıcıya sığındığımız o özel günlerde birbirimize dua etmeye devam etmek dileği ile...
Edib Aykut ÇİÇEKLİ
Tepelerde gezindi gözlerimiz,tepelerde gezinmenin bedeli tepelenmekti kesintisiz.Kimsecikler bilmedi anlamı ezginleştiren çökkün bir hayattan süzüldüğümüzü.Çünkü göksel bir armonikadan mahrumdular güneşi setredip gölgede yürüyenler.
Şimdi yerin dibindeyiz gözlerimiz bir karınca ininde parmaklarımız toprağın derininde.Yüreğimiz her zaman ki gibi görklü bir yortunun özleminde."Talih zebun,düşman kavi,dost yok".Dost yok ama hatırlayış var her unutuştan sonra.Her kurtuluştan sonra umuda koşar adım ilerleyiş var...Dualar eşliğinde bir gönül insanının diriltici soluğu ile...
Herkesin kendi derdine düştüğü bir zaman ve zeminde başka birinin derdiyle hemderd olmak yüce bir sadakat işidir şüphesiz ki.İhanetlerin kol gezdiği egosantrik bir dünyada hala sıdkın ve selametin izini sürebilmek ne de güzel.
Dilinizi dua için depreştirdiğinizde önce bizi anıyor olmanız büyük bir onurdur bizim için.İyileşme sürecinin hız kazandığı bir demde ruhaniyetinizi çok yakınen hissettiğimizi bilmenizi isteriz.Bu aynileşme makamıdır sufilik geçidinde.Tevafukların sık aralıklarla tecelli etmesi aynileşmenin derinliğini göstermek açısından çok çarpıcı ve aynı zamanda göz kamaştırıcıdır.
Karamsarlıktan sıyrılıp aydınlık günlere erişmek için yalnızca Yaratıcıya sığındığımız o özel günlerde birbirimize dua etmeye devam etmek dileği ile...
Edib Aykut ÇİÇEKLİ